Lokal "Pod Księcia Górką" znajduje się w Oleszycach w województwie podkarpackim przy ulicy Zamkowej. W przepięknym, malowniczym otoczeniu. W miejscu o znaczeniu historycznym, bowiem w XVII wieku niepodal lokalu powstało fortaciljum, krórego właścicielem był między innymi książe Józef Sapieha.
Zapoznaj się z historią miejsca, w którym odbywają się niezwykłe imprezy okoliczniościowe.
„Siedziba nasza to był dworek postawiony przez Jana Sobieskiego na wysokim szańcu, sypanym przez jeńców tureckich; dworek ten służył królowi w czasie polowań w okolicznych lasach” – tak pisała o dworze w Oleszycach jego właścicielka Anna z Działyńskich Potocka, autorka „Mojego pamiętnika” pisanego na przełomie XIX i XX wieku.
Oleszycki dwór Ramszów, później nazywany pałacem wspominany jest już w dokumentach z XVI w. Data jego powstania nie jest znana. Około 1570 roku Oleszyce stały się własnością rodu Sieniawskich.
Dwór został rozbudowany prawdopodobnie przez Adama Mikołaja Sieniawskiego w drugiej połowie XVII wieku.
Oleszycki dwór Ramszów, później nazywany pałacem wspominany jest już w dokumentach z XVI w. Data jego powstania nie jest znana. Około 1570 roku Oleszyce stały się własnością rodu Sieniawskich.
Dwór został rozbudowany prawdopodobnie przez Adama Mikołaja Sieniawskiego w drugiej połowie XVII wieku.
Zdjęcie fragmentu fortalicjum z początku XX wieku
Zespół pałacowy w Oleszycach. Fragment mapy katastralnej z 1854 r., zbiory Archiwum Państwowego w Przemyślu
Oleszycki dwór warowny stał na wzgórzu niedaleko jeziora. Początkowo zbudowany był z drewna na planie kwadratu o wymiarach 44 x 44 m. W narożach znajdowały się 4 bastiony, wjazd prowadził od strony południowej ponad głęboką fosą, która oddzielała obiekt od ogrodu w stylu angielskim.
Spore fortyfikacje miały bronić okolicę przed najazdami tatarskimi. Dzisiaj wzgórze jest w całości porośnięte drzewami a jedynymi pozostałościami są cegły wystające z ziemi, widać też jakby część sklepionej piwnicy, ale jest ona w większej części przykryta ziemią. Dobrze zarysowana jest fosa i wały.
Poniżej wzgórza zamkowego są szczątki budynku dworskiego, a jeszcze niżej rozciąga się zdziczały park, który niegdyś zachwycał przyjezdnych. Był on urządzony częściowo w stylu angielskim a częściowo francuskim. Składał się m.in. z alei lipowych i grabowych oraz sadów.
Spore fortyfikacje miały bronić okolicę przed najazdami tatarskimi. Dzisiaj wzgórze jest w całości porośnięte drzewami a jedynymi pozostałościami są cegły wystające z ziemi, widać też jakby część sklepionej piwnicy, ale jest ona w większej części przykryta ziemią. Dobrze zarysowana jest fosa i wały.
Poniżej wzgórza zamkowego są szczątki budynku dworskiego, a jeszcze niżej rozciąga się zdziczały park, który niegdyś zachwycał przyjezdnych. Był on urządzony częściowo w stylu angielskim a częściowo francuskim. Składał się m.in. z alei lipowych i grabowych oraz sadów.
Zespół pałacowy w Oleszycach (widok od północnego-zachodu), wg grafiki Kajetana Wawrzyńca Kielisińskiego z lat 40. XIX w., z: R. Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, T. 6, Województwo bełskie, Ziemia Chełmska województwa ruskiego, Wrocław-Warszawa-Kraków 1995, s. 161
Fortalicjum w Oleszycach zostało zbudowane w XVII w. przez ród Sieniawskich, którzy byli właścicielami i założycielami w 1576 r. tutejszej osady. Do budowy wykorzystano drewno. Fortalicjum było stopniowo rozbudowywane do rezydencji na miarę bardzo możnego rodu magnackiego.
- 1713 r. - Adam i Elżbieta Sieniawscy dokonali znacznej przebudowy obiektu, dobudowano schody, wymieniono okna, dach, stolarkę
- 1726 r. - zamierzano zburzyć stary dwór i wybudować go od nowa przy użyciu materiału budowlanego z rozebranego dworu w Dobrej. Śmierć Adama Sieniawskiego, a następnie Elżbiety przerwała te plany. Majątek odziedziczyła ich córka Maria Zofia Denhoff
- 1743 r. - wraz z drugim mężem Augustem Aleksandrem Czartoryskim, Maria Zofia przeprowadziła kolejną dużą przebudowę fortalicjum. Całkowicie pozbyto się elementów drewnianych, w narożach głównego budynku postawiono cztery przybudówki - alkierze
- ok. poł. XIX - ówczesne relacje mówią o dworze z pięknym ogrodem, oranżeriami i strzyżonymi alejkami. Zdarzasię że autorzy pomiają w ogóle opisy dworu, aby zachwycać się wspaniałym ogrodem
- 1865 r. - po zawarciu małżeństwa w fortalicjum zamieszkali Anna z Działyńskich i Stanisław Potocki. Było ono w tak fatalnym stanie, że mimo iż przystąpiono do generalnego remontu Potoccy zaniechali jego ukończenia i przenieśli się do Rymanowa
- ok. 1880 r. - okolicę kupił Kazimierz Potulicki i przekazał ją córce Elżbiecie, która wyszła za Władysława Sapiehę. Książę Sapieha przystąpił do pełnej restauracji rezydencji. Przy okazji obiekt został przebudowany. Mimo to jego właściciele mieszkali w Krasiczynie a dwór oleszycki był odwiedzany okazyjnie
- 1901 r. - Oleszyce często nawiedzały pożary, ale w tym roku pożar był szczególnie dotkliwy, poważnie spustoszył miasto, w tym zapewne i dwór
- 1914 r. - jeszcze w tym roku trzymano tu dział sztuki i zabytkową broń. Później dawne fortalicjum zostało opuszczone a kolekcja zrabowana podczas działań wojennych.
- 1920 r. - ostatnim prywatnym właścicielem majątku oleszyckiego został Aleksander Jozafat Sapieha
- 1941 r. - podczas II wojny św. obiekt został spalony
- Mieszkańcy wspominają że jeszcze po 1945 r. mury były całkiem dużych rozmiarów. Jak to zwykle bywa rozebrano je doszczętnie i potraktowano jako budulec.
Źródło: http://zamki.res.pl/oleszyce.htm
- 1713 r. - Adam i Elżbieta Sieniawscy dokonali znacznej przebudowy obiektu, dobudowano schody, wymieniono okna, dach, stolarkę
- 1726 r. - zamierzano zburzyć stary dwór i wybudować go od nowa przy użyciu materiału budowlanego z rozebranego dworu w Dobrej. Śmierć Adama Sieniawskiego, a następnie Elżbiety przerwała te plany. Majątek odziedziczyła ich córka Maria Zofia Denhoff
- 1743 r. - wraz z drugim mężem Augustem Aleksandrem Czartoryskim, Maria Zofia przeprowadziła kolejną dużą przebudowę fortalicjum. Całkowicie pozbyto się elementów drewnianych, w narożach głównego budynku postawiono cztery przybudówki - alkierze
- ok. poł. XIX - ówczesne relacje mówią o dworze z pięknym ogrodem, oranżeriami i strzyżonymi alejkami. Zdarzasię że autorzy pomiają w ogóle opisy dworu, aby zachwycać się wspaniałym ogrodem
- 1865 r. - po zawarciu małżeństwa w fortalicjum zamieszkali Anna z Działyńskich i Stanisław Potocki. Było ono w tak fatalnym stanie, że mimo iż przystąpiono do generalnego remontu Potoccy zaniechali jego ukończenia i przenieśli się do Rymanowa
- ok. 1880 r. - okolicę kupił Kazimierz Potulicki i przekazał ją córce Elżbiecie, która wyszła za Władysława Sapiehę. Książę Sapieha przystąpił do pełnej restauracji rezydencji. Przy okazji obiekt został przebudowany. Mimo to jego właściciele mieszkali w Krasiczynie a dwór oleszycki był odwiedzany okazyjnie
- 1901 r. - Oleszyce często nawiedzały pożary, ale w tym roku pożar był szczególnie dotkliwy, poważnie spustoszył miasto, w tym zapewne i dwór
- 1914 r. - jeszcze w tym roku trzymano tu dział sztuki i zabytkową broń. Później dawne fortalicjum zostało opuszczone a kolekcja zrabowana podczas działań wojennych.
- 1920 r. - ostatnim prywatnym właścicielem majątku oleszyckiego został Aleksander Jozafat Sapieha
- 1941 r. - podczas II wojny św. obiekt został spalony
- Mieszkańcy wspominają że jeszcze po 1945 r. mury były całkiem dużych rozmiarów. Jak to zwykle bywa rozebrano je doszczętnie i potraktowano jako budulec.
Źródło: http://zamki.res.pl/oleszyce.htm
Obecnie miasto i gmina Oleszyce realizuje wieloetapowy projekt „Przebudowa Zespołu Pałacowo-Parkowego”. W 2014 roku wykonano aleję główną w dawnym ogrodzie oraz odsłonięto i ogrodzono ruiny budynku gospodarczego u podnóża wałów ziemnych.
Planuje się również uporządkować zachowane fundamenty i piwnice samego pałacu oraz zabezpieczyć monumentalne umocnienia bastionowe z czasów hetmana Mikołaja Hieronima Sieniawskiego.
Dzięki realizacjom gminy teren wokół lokalu "Pod Księcia Górką" staje się lokalną atrakcją. Przy pięknej pogodzie to idealne miejsce na spacer.
Planuje się również uporządkować zachowane fundamenty i piwnice samego pałacu oraz zabezpieczyć monumentalne umocnienia bastionowe z czasów hetmana Mikołaja Hieronima Sieniawskiego.
Dzięki realizacjom gminy teren wokół lokalu "Pod Księcia Górką" staje się lokalną atrakcją. Przy pięknej pogodzie to idealne miejsce na spacer.
Kontakt
Wesela i imprezy: 600 053 425 i 532 202 831Restauracja: 662 848 978
kontakt@podksieciagorka.pl 
37-630 Oleszyce,
ul. Zamkowa 61E